- درشت آواز (دُ رُ)
بلند بانگ. جهوری الصوت. (یادداشت مرحوم دهخدا). أجش. أجشر. قنخر: صخاب، درشت آواز پلیدزبان. فداد، مرد بلند درشت آواز. همری، زن با بانگ و فریاد و درشت آواز پلید زبان. (منتهی الارب). و رجوع به درشت شود
معنی درشت آواز - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دَ تَ / تِ بِ دَ رَ تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
درشت خوارنده. آنکه خوراک های درشت و ناگوار می خورد. رجل جشب المأکل، مرد بدخورش درشت خوار. (ناظم الاطباء) ، جانوری که غذا درشت خورد. (واژه های فرهنگستان)
